زندگی از منظر یک پروفسور فلسفه !

پروفسور  فلسفه با بسته  سنگینی وارد کلاس درس فلسفه شد و بار سنگین خود را روبروی دانشجویان  خود روی میز گذاشت :

وقتی کلاس شروع شد، بدون هیچ کلمه ای، یک شیشه بسیار بزرگ از داخل بسته برداشت  و شروع به پر کردن آن با چند توپ گلف کرد.
سپس  از شاگردان خود پرسید که، آیا این ظرف پر است؟
و همه دانشجویان موافقت کردند.
سپس پروفسور ظرفی از سنگریزه برداشت و آنها رو به داخل شیشه ریخت و شیشه رو به آرامی تکان داد. سنگریزه ها در بین مناطق باز بین توپ های گلف قرار گرفتند؛  سپس دوباره از دانشجویان پرسید که آیا ظرف پر است؟ و باز همگی موافقت کردند.
بعد دوباره پروفسور ظرفی از ماسه را برداشت و داخل شیشه ریخت؛ و خوب البته، ماسه ها همه جاهای خالی رو پر کردند. او یکبار دیگرپرسید که آیا ظرف پر است؟
و دانشجویان یکصدا گفتند: "بله".

بعد پروفسور دو فنجان پر از قهوه از زیر میز برداشت و

بغض گرفته اش گویا !

                        خدایا در سینه ام آشوبیست

                             که باید بر  زبانم  می بود  ... !

                فاصله سینه تا زبان گلوست ؛ بغض گرفته اش گویا !

آن روز هم می آید ؛ پس ... !

روزی برای بعضی آدم ها تنها یک خاطره خواهید بود
تلاش کنید که لااقل خاطره ای خوش باشید

از عقاب ها بیاموزید !

باران که میبارد همه پرندها به دنبال سر پناهند اما عقاب برای اجتناب از خیس شدن بالاتر از ابرها پرواز میکند! این دیدگاه است که تفاوت را خلق میکند …!

به نظر شما وعده اینشتین تحقق نیافته است ؟ !

من از روزی میترسم که تکنولوژی از تعامل انسانی پیشی بگیرد. چنین روزی ، جهان نسلی از احمقها خواهد داشت !!!

نامه ی آبراهام لینکلن به معلم پسرش !

او باید بداند که همه ی مردم عادل و همه ی آنهاصادق نیستند،
اما به پسرم بیاموزیدکه به ازای هر شیاد،انسانهای درست وصدیق هم وجود دارد.
به او بگوییددر ازای هر سیاستمدار خودخواه،رهبر با حمیتی هم وجود دارد.
به او بیاموزید که در ازای هر دشمن ،دوستی هست.
می دانم که وقت می گیرد،اما به او بیاموزید،اگر با کار وزحمت خودش یک دلار کاسبی کند،
 بهتراز این است که جایی روی زمین پنج دلار پیدا کند.
به او بیاموزید که از باختن پند بگیردواز پیروز شدن لذت ببرد.
اورا از غبطه خوردن بر حذر دارید.
به او نقش وتاثیر مهم خندیدن را یادآور شوید.
اگر می توانید به او نقش مهم کتاب در زندگی را آموزش دهید.
به او بگویید که تعمق کند،به پرندگان در حال پرواز در آسمان دقیق شود،
به گل های درون باغچه،به زنبور ها که در هوا پرواز می کنند دقیق شود.
به پسرم بیاموزیدکه در مدرسه بهتر این است که مردود شود،اما با تقلب به قبولی نرسد.
به پسرم یاد بدهیدبا ملایم ها ملایم وبا گردن کشها،گردن کش باشد.
به او بگوییدبه عقایدش ایمان داشته باشد،حتی اگر همه در جهت خلاف او حرف بزنند.
به پسرم یاد دهیدکه همه ی حرف ها را بشنود وسخنی را که به نظرش درست می رسدانتخاب کند.
ارزش های زندگی را به پسرم آموزش دهید.
اگر می توانید به پسرم یاد دهیدکه در اوج اندوه تبسم کند.
به او بیاموزید که در اشک ریختن خجالتی وجود ندارد.
به او بیاموزید که می تواندبرای فکر وشعورش مبلغی تعیین کند،
اما قیمت گذاری بر ای دل بی معنا ست.
به او بگویید تسلیم هیاهو نشود و اگر خود را بر حق می داند پای سخنش بیا ستدوبا تمام قوا بجنگد.
در کار تدریس به پسرم ملایمت به خرج دهید،اما از او یک ناز پرورده نسازید،بگذارید شجاع باشد.
به او بیاموزید که به مردم اعتقاد داشته باشد.
توقع زیادی است اما ببینید که چه می توانید بکنید.
( پسرم کودک کم سال بسیار خوبی است.)

آرامش قبل از طوفان !

آیا واقعا قبل از طوفان آرامش وجود دارد ؟!

                که میگویند :

                                       " آرامش قبل از طوفان "

          یا  !؟

                 چون طوفان می آید و همه چیز را به هم میریزد

  فکر میکنند که قبل از طوفان همه چیز آرام بوده است ؟؟؟

آن روزها کجا رفتند !

یادش بخیر آن روزهایی که بابا آب میداد 

    آن مرد با اسب در باران می آمد

                برای کوکب خانم میهمان ناخوانده می آمد و او برایشان نیمرو درست میکرد

                             ( آن روز ها تخم مرغ ارزان بود  )

آن روستایی خوش به حالش بود

     دفتر هایمان کاهی بودند

                    مدادهایمان توسن بودند

پول توجیبیمان 2 تومن بود

    بزرگترین غممان دیکته ی فردا بود

یاد آن مهرهای رنگی خروس نشان و گل های قشنگی که معلممان زیر امضای مرغابی شکلش میزد بخیر

                   کجا رفتند آن روزها ؟؟؟

          نمیدانم روزها عوض شده اند  یا ما ؟!

    یا اینکه ؛  بعضی ها عوضی شده اند ...  

                                                           نمیدانم !